donderdag 10 december 2009

weer thuis

Jonah is vanmiddag weer voor even naar huis gekomen. Hij heeft heerlijk gespeeld en kerstversieringen gemaakt. Verder heeft hij nog wat extra medicijnen erbij gekregen, hij had nog niet genoeg! :) We hebben er bijna een dagtaak aan, 3 keer het één, vier keer het andere medicijn enz. enz. enz. Ze liggen nu allemaal lekker in bed en hopelijk slaapt ons oudste kind ook eens tot 7 uur (uit). Verder spuugt hij nog af en toe, maar daar hebben ze geen verklaring voor. Zoals ook bij het avond eten, hij spuugt eerst in zijn eigen bord en eet vervolgens 2 keer een opscheplepel macaronie op. (overgens in een schoon bord hoor!) Ja en hij is moe en mager geworden en dat zal nog wel even zo blijven. Maar het eind van alle ellende komt steeds een beetje dichter bij. Volgende week maandag gaan ze weer zijn bloed bekijken en bedenken of hij de laatse N6 kuur kan krijgen. Het zal weer afhangen van de trombo's, zoals het er nu uitziet. En daarna in januari de alles vernietigende allerlaatste superchemo en dan droom ik van gewoon weer thuis zijn met zijn allen en het gewone leven weer oppakken. Werk? Wat is dat? De laatste weken is het echt niets meer, ik kan het even niet opbrengen. Je probeert alle ballen in de lucht te houden, maar dat lukt ook maar tot op zekere hoogte. En het is nu even op. Merk dat ik vaak ook heel duidelijk tegen mensen ben, op het (vind ik zelf) onaardige af. Dit hebben al verschillende mensen gemerkt, zoals juffen, zusters enz. "Misschien gaan ze het over een sonde hebben", zei een zuster van de week en toen zei ik: "Nou daar kunnen ze wel over praten, maar die komt er niet in."  Dat was duidelijk vertelde de zuster mij, einde van een discussie die niet gestart hoefde te worden. Maar ja mijn buuv zei laatst dat het dan wel helder is wat ik er van denk. Ja zo kan ik het ook bekijken en dat doe ik dan ook maar, want geduld opbrengen om iets 3 keer te vertellen heb ik even niet. Sorrie dus voor degene die ik af en toe omver maai! :) Tot later nu gaan we even een paar dagen genieten en de kerstboom met alle kinderen opzetten op zondag als we de hele dag in pyama gaan lopen. Ik zou zeggen, "doe het ook eens, heerlijk!"

2 opmerkingen:

Anoniem zei

Lieve Marion,

Wat fijn dat Jonah weer thuis is! Geniet ervan! Enne...maak je over werk niet druk, alles loopt op de Deining wel door. Ik vind het super dat je voor jezelf kiest en voor je gezin! Top, maar dat weet je!
Liefs Patries

Kikker zei

Fijn dat Jonah thuis is. Ik zou zeggen: leven bij de dag en genieten van elkaar.
Rianne