Het muisje kreeg een aardig staartje

Vandaag zo gezegd, zo gedaan weer naar het ziekenhuis voor de controle om uitdroging dit keer voor te blijven. 10 uur in het ziekenhuis, nagekeken, bloed uit zijn vinger geperst en wachten maar weer. Na de middag mocht hij om 2 uur weer naar huis, HIEPERDEPIEP. Alle waardes zijn fantasties, ondanks het af en toe spugen, blijft er nog voldoende in om niet in het ziekenhuis te hoeven blijven. We zijn ook maar weer gestart met de anti-misselijkheid medicijnen, ook al zou dit niet nodig zijn volgens het ziekenhuis. Het lijkt wel te helpen, dus luisteren wij even niet zo braaf. (deed ik toch al niet altijd) :) Morgen staat dan eindelijk het optuigen van de kerstboom in pyama op het program. Morgenochtend staan er dus vier kinderen om 7 uur naast ons bed te springen of we de ballen al in de boom kunnen hangen. Wij hebben net al de lichtjes erin gedaan, ze kunnen dus zo aan de bak. Ik ga er bij zitten en ga er naar kijken en genieten van onze 4 prachtige, ieder uniek zijnde kinderen. Sarah kan al omgaan met de mooiste ballen en Roos doet daar niet voor onder. Jonah hangt waarschijnlijk alle ballen op een kluitje en Suus begint alvast aan de eetbare kransjes en sneeuwpopjes en mannetjes. Zal er een paar foto's van proberen te maken. Volgen dus later.