Klein beetje beter en dan is daar: de juf

Ik wil jullie eerst even bedanken voor alle kaartjes, bloemen en ook cadeautjes die er waren na een zware week. Maar nu is daar een beetje goed nieuws. De koorts is gezakt al anderhalve dag en hij heeft gisteren 5 happen van een kadet met vlokken gegeten. Dit herhaald zich nog niet verder al probeert hij het wel, maar spuugt het dan weer uit. Zijn keel is nog niet geheel genezen, maar dat er eetlust is geeft hoop. Zijn infectiewaardes in zijn bloed zijn ook flink gezakt en dus hopen wij stiekem dat hij het ergste gehad heeft. Het enige vervelende is dat Jonah nog heel erg oppervlakkig adem haalt, maar zoals het van de week nog op 70 keer ademhalen per minuut zat zit hij nu rond de 40. En 20 zou ideaal zijn, maar goed we hebben hoop dat dat de aankomende dagen beter wordt. Ze hebben vadaag een echo gemaakt van zijn buik en er heeft een oogarts naar hem gekeken, maar er zit geen schimmel op zijn nieren en lever of ogen. Dit dachten ze namelijk, nadat hij zo kortademig werd. Nou ja verder zeggen de dokters dat het gewoon weer verder afwachten is hoe hij zich verder ontwikkeld. Op de foto's zie je Jonah met de juf van het ziekenhuis een dorpje bouwen. Hij vind het helemaal geweldig als ze komt. Hij wil zo graag tellen en voorlezen, bouwen of een spelletje met haar doen. Jonah komt thuis straks in een klein nieuw te vormen klasje op school en hij heeft er al heel veel zin in. Na het half uurtje school is hij toe aan een beetje lounchen, maar ja dat mag in zijn geval. Verder mag Roos morgen dan ook echt afzwemmen en gaan we jammer genoeg alleen met de meiden kijken, want papa Jan zit in het ziekenhuis. Opa en oma komen wel dus dat is heel gezellig. Met ons gaat alles gewoon door, we zijn afgepeigerd nog steeds, maar ook daar is geen tijd.
Jitske bedankt voor het bloempie, daar vrolijkt een mens een beetje van op. En aan iedereen die denkt dat hij ons niet lastig wil vallen door te bellen, dat doen jullie niet en anders zeg ik dat wel. Want ik hoor veel dat mensen bang zijn dat we geen zin, tijd enz. hebben om te bellen, maar als je in het ziekenhuis zit duren de avonden soms zo lang dat ik het echt als een welkome afwisseling zie als er iemand belt. Alleen wel graag na 8 uur. (ja, ja ik heb ook nog wensen.) ;) Nou ja al met al heb ik een klein beetje hoop vandaag dat er een betere tijd aankomt!