Omdat Jonah al weer een klein beetje actief is gingen we cakejes bakken voor iedereen om ons heen. Want Jonah zelf eet weer niets. Maar
alle anderen hebben er lekker van gesmuld. Verder is het zo dat Jonah nog steeds een hoge hartslag heeft. Dit komt waarschijnlijk, omdat hij een virus heeft en die is zijn lichaam aan het bestrijden en dat veroorzaakt een hoge hartslag. Hij is ook weer sneller vermoeid en spuugt af en toe weer. Ook is er weer een verhoging van temperatuur die komt en gaat. (hoort allemaal bij het virus) Zijn lichaam moet het allemaal wel zelf opruimen. Gisteren heb ik een gesprek gehad met maatschappelijk werk vanuit het AMC en ik kan je vertellen dat het goed is er met iemand over te praten. Ik heb heel lang alles zelf willen oplossen, maar dat gaat niet meer. En dit is een dame die allemaal ouders begeleid die in een zelfde situatie zitten. Heel lang heb ik ook niet gevraagd aan iemand als ik verdriet had en in mijn eentje thuis zat om even langs te komen. Ik dacht: "ach ze zullen ook net lekker zitten" Ik wilde niemand er mee lastig vallen. Maar deze maatschappelijk werkster zei ook dat als mensen 1 avond niet goed zouden slapen, omdat ze dachten aan mij en aan het verdriet het maar 1 nacht was. En ik heb al 8 maanden slecht geslapen.Dus wat is dan 1 nacht. En ja dat is wel een puntje ja. Ik kan ook niemand vertellen hoe moe ik ben en het leven gaat gewoon door. En toch zijn er nog mensen die opbellen om te vragen of ik de volgende dag even op een afspraak kan komen.Mijn baas, de school van Saar en Roos. Nee, ik kan even niet zoooo weg, ik kan mijzelf niet zomaar in tweeen hakken. En alles wat onverwacht komt, overvalt me en daar krijg ik buikpijn van. Maar zei de maatschappelijk werkster: "dat is heel gewoon in deze situatie". Dus het gaat allemaal goed komen straks, gewoon nog even uitzingen. Zing ik vrolijk met Suus mee, want zij heeft het zingen ondekt. En Ester, heel erg lief wat je allemaal naar ons stuurt. Je bent een heel lief mens! :) En ja verder ook iedereen weer bedankt voor de kaartjes en tante Ans en ome Dick, Jonah vindt het boekje van het kleine rode wagonnetje helemaal super. Heel erg bedankt. Ik hoop dat iedereen blijft sturen! :)
6 opmerkingen:
Wat goed dat je hulp hebt gezocht. En inderdaad gewoon bellen als je verdrietig bent of even niet alleen wilt zijn, helemaal niet erg.
Nog even volhouden en zing maar lekker mee met Suus.
Liefs Daniëlle
Hé Marion,
Ik ben weer thuis vanuit het WKZ. Een kaartje is dus vanmiddag weer op de bus gegaan. Dank voor jullie kaart. Daan kan goddank zijn oog weer open krijgen en ziet nu dus ook wat voor post hij krijgt (wel zo leuk ;0)) Hou vol, ik weet dat het zwaar is en dat er dagen zijn waarop helemaal niets leuk is en dan hoor je Suus zachtjes zingen .... en verschijnt er toch een glimlach op je gezicht en in je hart. Dikke kus, Paula
Lieve Marion&gezin maar in het bijzonder jij M.: m'n hart gaat naar jou uit, geen wonder dat je vermoeid bent kind en wilt dat alles weer is zoals het was..maar wat een superstap om met de m.w.-er te praten en DOEN wat ze zegt hoor....en voor de mensen die veel om jullie geven en in de buurt wonen: NIET wachten tot Marion belt, gewoon gaan en maar zien of het uitkomt.....Ken je het boek van Karin Kuiper, de vrouw van Karel Glastra van Loon? Zij geeft exact weer je je voelt als mensen zeggen: ''je kunt me altijd bellen'' ....dat DOE je gewoon niet als je in die dip zit dus: GAAN, al is het maar 5 minuutjes..Uit ervaring weet ik (helaas) wat Karin bedoelt en hoop dat het bij jullie anders/beter zal gaan...
Heel veel sterkte en liefs van een
Alpe d'Huzes-oma,
Omalene uit Haarlem
Hoihoi,
Goed hoor, dat je hebt gepraat. Ze zijn er ook voor en kunnen dat heel goed. En lekker van je afpraten is lekker. En wil je gewoon eens lekker huilen, moet dat ook kunnen. Wat mij daarbij help is gewoon even lekker muziek op zetten. Bij mij is dat Marco Borsato, Zien. Kan je zooooo lekker bij, janken(zal het zo maar even zeggen), heerlijk is dat. En als ze je bellen voor even een afspraak, waar jij, dan net even geen zin in hebt, moet je dat ook kunnen zeggen. Gewoon, NEE, geen puf, klaar. Moeten ze ook maar respecteren, in jullie situatie. Ga zo door. Jullie doen het goed. Jammer, dat Johan een virus heeft, maar hij knokt hard en goed.
Groetjessss Sonja
PS Ziet er lekker uit, Johan, die cakjes. Zullen vast goed in de smaak gevallen zijn. Lief van je.
Sonja
Lieve Marion,
Wat een mooi en oprecht verhaal. De zorg is op dit moment voor jullie haast niet meer te dragen, heel erg logisch dat je helemaal op bent (zowel mentaal als fysiek). Maar je doet het zo ontzettend goed, je gaat er voor, voor al je kinderen probeer je er te zijn en alles bij te houden. De tunnel is nog lang en af en toe zie je een lichtpuntje aan het einde van de tunnel. Geef maar gewoon aan wat je nodig hebt maar ook als de emmer vol zit. Heel goed dat je die stap hebt gezet want je kunt het niet allemaal alleen blijven dragen. Er zijn veel mensen om je heen die je willen helpen dragen, maak er gewoon gebruik van. Je hoeft niets uit te leggen, iedereen begrijpt dat dit nu heel belangrijk is. Wij wonen zo ver weg want ik zou meer voor je willen doen. We denken elke dag aan jullie en aan Jonah en duimen en bidden dat het snel beter zal gaan. Dat jullie weer langzaam een normaal gezinsleven krijgen. Heel veel liefs en een BIG HUG, Jack, Nicole, Jordy en Luca
Een reactie posten