superman

Mijn broer heeft Jonah uitgeroepen tot zijn superman en dat is hij ook. Hij is begonnen aan zijn allerlaatste chemo, de grootste troep allertijden. Hij kreeg op vrijdag eiwitten toegediend voor extra weerstand van te voren. Daarna is er 24 uur een bepaald middel toegediend (chemo) en vanmorgen om 11 uur was dat klaar. Dan volgt er morgenochtend een shot van een ander soort chemo, waar hij heel misselijk van kan worden. En dan 24 daarna op dinsdag volgt de lang naar uitgekeken stamcel teruggave. Jonah was gisteren nog in redelijke staat, maakte puzzels, commandeerde dat hij boekjes wilde en vroeg om crackers met gestampte muisjes. Maar vandaag zakte hij al wat in. Het eten kwam er weer uit en daarna at hij ook weinig meer en drinken evenmin. Ook wilde hij wel een puzzel, maar na 3 minuten was hij al te moe. Alleen het boekje dat bij een kaart zat van het weekend, genaamd "klein duimpje" was in trek en hebben we tig keer voorgelezen. Hartelijk dank voor het boekje en alle kaarten die iedereen weer gestuurd heeft. Ze maken het weer wat gezelliger. Verder heeft Jan alweer een buikgriep (en is meteen bij thuiskomst op bed gegaan net) en is Suus vanavond ook om 6 uur naar bed gebracht vanwege algehele jankerigheid. Nu kijken Saar en Roos nog tv en zit ik even deze blog bij te werken. Zelf ga ik straks ook op tijd naar bed, een uur of 8. Ik huil om alles en ik wil dat niet blijven doen, dus misschien helpt slapen. Morgen ga ik weer terug naar het ziekenhuis en ik hoop dat Jan dan een beetje is opgeknapt.