Roos

Ondanks dat Jonah zo ziek is en zoveel zorg van ons nodig heeft gaat het leven van onze 3 meiden gewoon verder.

Sarah is een nieuwe carriere begonnen als danseres op de plaatselijke sportschool. Ze beleeft hier heel veel plezier aan. Suus is sinds deze maand begonnen aan een nieuw deel van haar leven, ze is naar de peuterspeelzaal. En ze vindt het fantastisch. Roos mag zeer binnenkort afzwemmen. Ze moest als enige van de school afgelopen dinsdag met kleren aan zwemmen. Waarom was op dat moment nog een beetje onduidelijk. Toen ik Roos 's middags ophaalde vertelde haar juf dat ze de volgende keer (en dat is 2 februari a.s.) nog een keer met kleren aan moet zwemmen omdat de badmeester hier in Enkhuizen wilde kijken of Roos ver genoeg is om te kunnen afzwemmen. En dan mag ze 6 februari afzwemmen. Volgens haar zwemjuf in Hoorn is Roos er klaar voor. En waarom niet in Hoorn zou je denken. Daar is het afzwemmen pas eind februari.

Met Jonah gaat het redelijk. Vandaag nog niet gespuugd, onze favoriete zuster dacht dat het misschien aan een medicijn lag dat hij via de sonde kreeg en dus krijgt hij nu een minder misselijk makende variant. Zijn electrolieten zijn iets aan het dalen net als de rest van zijn bloedwaardes. Hij glijdt dus langzaam onderuit maar lang leve de medicijnen. Ook deze keer zullen die er voor zorgen dat het allemaal weer goed komt. De doktoren denken nu nog dat Jonah niet helemaal in aplasie zal komen en dit allemaal vanwege de hoeveelheid stamcellen die hij heeft terug gekregen. (maar ze houden een slag om de arm) Hij kan altijd nog enorm onderuit gaan, maar het ziet er voorals nog gunstig uit. :) Het blijft een beetje als met de weersvoorspelling. Meestal komt het in de buurt, maar soms gebeurd er toch iets onverwachts en verandert het plaatje. Verder heeft hij weer veel gepuzzeld (lang leve de kruitvatpuzzeltjes van 1 euro, hele mooie trouwens) (tip voor de mensen met kleine kinderen onder ons) En hij heeft ruim een uur in de speelzaal geknipt en daarna is hij op een fietsje gestapt en rustig naar zijn kamer toegereden. Ik was onder de indruk!!!! Daarna heerlijk even 2 uurtjes geslapen, van dat fietsen naar de kamer (15 meter) werd hij enorm moe. ;) Hopelijk blijft het zo goed gaan en gaat hij van de week weer stijgen met zijn bloedwaardes. En krijgt hij weer wat trek, al is hij van de infuus bigmac ook al een halve kilo aangekomen. Hij is de grens van 14 kilo weer voorbij. Dus al met al mogen we niet klagen op dit moment, het kan allemaal erger!