Lekker buiten spelen

Vorige week was het heerlijk weer en ook Jonah speelde regelmatig een uurtje buiten. Heerlijk op zijn trekker rijden, waar hij na een rondje of twee ook weer even op uit kon rusten. Zoals jullie dus zien gaat het langzaam aan vooruit met Jonah, waarbij het langzaam, maar zelf kunnen lopen een groot goed is. Wij genieten erg van het feit dat het zo goed vooruit gaat. Ik probeer niet te veel te denken aan het feit dat het heel bijzonder is dat hij dit allemaal weer kan. Maar af en toe bedenk ik dat het aan onze oncoloog en al het gif te danken is dat hij nog rond kan rijden. Bijna hadden we hem verloren en het lijkt gisteren als ik bedenk dat ze vorig jaar juni kwamen vertellen dat hij kanker had in een vergevorderd stadium. Een kleine kans, maar een kans had Jonah. En kijk nu hier!!!! Hij heeft gestreden als een krijger en hij heeft het gehaald. Als ik dat bedenk, word ik altijd een beetje emotioneel en dus probeer ik meestal  deze gedachte zo snel mogelijk weer kwijt te raken. Maar wat voor de meeste ouders zo gewoon is, is soms zo bijzonder voor ons. Zoals met zijn wensdag! Het gewone van spelen met thomas de trein tussen tientallen andere kinderen. Ik heb een traantje gelaten. Ik zou zeggen, geniet van je kinderen, ga eens bewust naar ze zitten kijken en geniet! Verder is Jonah begonnen aan de laatste fase van de kuur, het slikken van een hoge dosis vitamine A. Je zou misschien denken dat dat gezond is, maar het is volgens de apotheek puur gif. Wij moeten handschoenen aan bij het open maken van de capsule. Dat is wel weer een rare gedachte, maar ja er is bewezen dat kinderen die dit hebben gekregen weer iets minder kans hebben het terug te krijgen en dus voeren we het hem braaf. Het duurt negen maanden voor hij er mee klaar is en dan is het ook echt klaar. Nou ja er zijn nieuwe ontwikkelingen in Amerika gaande die de kansen van deze kinderen zou vergroten van 20 naar 50%. Het gaat om injecties, maar die zijn in Nederland nog niet verkrijgbaar, ze doen nog verder onderzoek. Maar ook dit is weer met de nodige risico's. Maar voor nu, hij krijgt weer haar en heeft weer wimpers en wenkbrouwen en als we geluk hebben gaat de sonde er deze week uit. Lijkt hij binnenkort aan de buitenkant weer een gewone 4-jarige. En onze 4-jarige heeft zin in het leven, hij kijkt al uit naar het kamperen wat we vanaf nu kunnen doen, want we hebben een tent gekocht! En dat vindt Jonah fantastisch. Maar eerst vrijdag een week naar Villa Pardoes bij de Efteling.