erg misselijk

Deze kuur stond in het teken van het spugen. Jonah is dinsdag weer begonnen en donderdag om 6 uur in de ochtend begon de ellende. Gisteren hebben ze hem een extra zetpil gegeven tegen de misselijkheid en daar wordt hij ook heel suf van. Veel slapen en liggen dus. Ook heeft hij koorts gekregen vannacht. En hij valt dus weer enorm af en hij ziet er mede daardoor slecht uit. De kuren beginnen zijn tol te eisen van zijn lichaam en we hopen ook dat hij morgen weer naar huis mag en dan hopelijk 2 weken thuis kan aansterken. Ook hebben we een gesprek met de oncoloog gehad en daar hebben we te horen gekregen hoe de laatste kuren eruit komen te zien. Ook dat hij na de volgende kuur helemaal bekeken wordt en dan de superchemo krijgt. Die houdt in dat hij "slechts" 2 dagen chemo krijgt en dat daarvan zijn hele beenmerg kapot gaat. Daarna krijgt hij zijn stamcellen terug en dan moet zijn lichaam weer terug uit het dal klimmen. Maar is ons vertelt dat die superchemo zeker geen feestje wordt. Alsof iets dat is.! :( Veel kinderen stoppen met eten en hij zal dan gevoed worden via het infuus en hij zal waarschijnlijk veel pijn hebben. Daar hebben ze dan weer van alles voor, joepie:)
De oncoloog heeft vertelt dat veel kinderen de kuren goed doorstaan, maar daarna alsnog overlijden. Dit omdat het een hele agressieve vorm is en er veel kans is dat er een paar cellen alle chemo overleven en dan is de kanker nog weer sterker dan hij nu al is en dan werd ons nogmaals verteld, is er niets meer wat ze kunnen doen. Door dit gesprek is het best moeilijk het positief te blijven bekijken en ik ben er gisteren heel ziek van geweest. Vandaag nog wat slap en erg moe! Bij alles wat ik doe is het aanwezig, je leeft tussen hoop en vrees. Als ik sinterklaas cadeau's koop, denk ik, "is dit de laatste keer voor Jonah?" Is het straks zijn laatste verjaardag? Gaat hij nog een keer mee op vakantie? Soms is positief blijven zo moeilijk, vooral als je moe bent. Hoop jullie van de week weer wat positiever nieuws te brengen.